Bohr effect

Bohr efektua hemoglobinak oxigenoarekiko duen afinitatearen jaitsieran datza, odoleko CO2 kontzentrazioa handitzen denean. 1904an fisiologoak (Niels Bohr fisikariaren aita) egiaztatu zuen bere izena daraman efektua. Bohr efektuak garrantzia handia du arnas-fisiologian: berari esker oxigenoa hemoglobinari lotzen da biriketan (bertan CO2 kontzentrazioa oso txikia baita) eta askatzen da ehunetan (CO2 kontzentrazioa handia delako eta -beraz- hemoglobinak afinitate gutxiago duelako oxigenoarekiko). CO2-ko kontzentrazio handiak pHaren azidifikazioa dakar: CO2 + H2O HCO3- + H+ HbO2 + H+ HbH+ + O2

Bohr effect

Bohr efektua hemoglobinak oxigenoarekiko duen afinitatearen jaitsieran datza, odoleko CO2 kontzentrazioa handitzen denean. 1904an fisiologoak (Niels Bohr fisikariaren aita) egiaztatu zuen bere izena daraman efektua. Bohr efektuak garrantzia handia du arnas-fisiologian: berari esker oxigenoa hemoglobinari lotzen da biriketan (bertan CO2 kontzentrazioa oso txikia baita) eta askatzen da ehunetan (CO2 kontzentrazioa handia delako eta -beraz- hemoglobinak afinitate gutxiago duelako oxigenoarekiko). CO2-ko kontzentrazio handiak pHaren azidifikazioa dakar: CO2 + H2O HCO3- + H+ HbO2 + H+ HbH+ + O2