Naczelnik Państwa – urząd głowy państwa w Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1918–1922; w okresie istnienia urzędu naczelnikiem państwa był marszałek Józef Piłsudski. W okresie od 22/29 listopada 1918 do 20 lutego 1919 roku jako Tymczasowy Naczelnik Państwa, a od zatwierdzenia go na urzędzie przez Sejm Ustawodawczy 20 lutego 1919 do 11 grudnia 1922 roku jako Naczelnik Państwa. Było to świadome nawiązanie do nazwy dyktatury Tadeusza Kościuszki w okresie insurekcji kościuszkowskiej.