De Dervenipapyrus is een Oudgriekse prozatekst die functioneerde binnen een orfische gemeenschap, en die bestond uit verklaringen van rituelen en een filosofisch-religieus commentaar op een mythologisch dichtwerk. De vondst was opvallend omdat het de oudste papyrustekst is die in Griekenland is gevonden, en belangrijk omdat de inhoud bijdroeg aan de studie naar de presocraat Heraclitus en vooral de orfische mysteriecultus, waar verder weinig tekstmateriaal van is overgeleverd. De Dervenipapyrus toont aan dat die cultus echt heeft bestaan, een stelling die daarvoor werd bediscussieerd.