Ο κανόνας του Φρίντμαν είναι ένας κανόνας νομισματικής πολιτικής που προτάθηκε από τον Μίλτον Φρίντμαν. Ουσιαστικά, ο Φρίντμαν υποστήριξε τον καθορισμό του ονομαστικού επιτοκίου στο μηδέν. Σύμφωνα με τη λογική του κανόνα του Φρίντμαν, το κόστος ευκαιρίας της διακράτησης χρήματος που αντιμετωπίζουν οι παράγοντες του ιδιωτικού τομέα θα πρέπει να είναι ίσο με το κοινωνικό κόστος της δημιουργίας επιπλέον παραστατικού χρήματος (fiat money). Υποτίθεται ότι το οριακό κόστος της δημιουργίας επιπλέον χρημάτων είναι μηδέν (ή προσεγγίζει το μηδέν). Ως εκ τούτου, τα ονομαστικά επιτόκια των τόκων πρέπει να είναι μηδέν. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι η κεντρική τράπεζα θα πρέπει να επιδιώξει ένα ποσοστό αποπληθωρισμού ίσο με το πραγματικό επιτόκιο των κρατικών ομολόγων και άλλων ασφαλών περιουσιακών στοι