Jiaozhou (chin. trad. 膠州, chin. upr. 胶州, pinyin Jiāozhōu) – dawna koncesja niemiecka o powierzchni 552 km² na terytorium Chin (cesarska prowincja Szantung w północnych Chinach, na południowym wybrzeżu Półwyspu Szantung), przyznana II Rzeszy przez cesarstwo chińskie. Jiaozhou było dzierżawione przez Niemcy w latach 1898–1914. Nazwa Jiaozhou funkcjonuje w różnych zromanizowanych wersjach: Kiaochow, Kiauchau albo Kiao-Chau (w języku angielskim) i Kiautschou (w języku niemieckim), w wersji polskiej jako Kiauczou, Kiaoczou lub Kiauczau. Ośrodkiem administracyjnym, pod które podlegało terytorium koncesyjne, było Tsingtau. W przeciwieństwie do innych niemieckich posiadłości kolonialnych, Jiaozhou podlegało urzędowi marynarki wojennej, a nie urzędowi kolonialnemu.