Maximus of Ephesus

Maksymos z Efezu, Maksym z Efezu (ur. na początku IV w., zm. 372 w Efezie) – grecki filozof neoplatoński z IV wieku. Reprezentant szkoły pergameńskiej, uczeń Edezjusza. Praktykował teurgię i był uważany za cudotwórcę, według Eunapiusza potrafił sprawić że posągi bogów poruszały się. Od ok. 351 był nauczycielem i przyjacielem Juliana Apostaty, miał go skłonić do porzucenia chrześcijaństwa i powrotu do dawnej religii grecko-rzymskiej. Przyszłego władcę poznał w Nikomedii lub Efezie. Po wstąpieniu Juliana na tron w 361 został jego doradcą. Zamieszkał na dworze w Konstantynopolu. Prowadził tam dysputy filozoficzne i wraz z Priskosem z Epiru interpretował wróżby. Towarzyszył cesarzowi podczas wyprawy na Persję i był obecny przy jego śmierci. Z umierającym władcą prowadził dyskusję o wzniosłości

Maximus of Ephesus

Maksymos z Efezu, Maksym z Efezu (ur. na początku IV w., zm. 372 w Efezie) – grecki filozof neoplatoński z IV wieku. Reprezentant szkoły pergameńskiej, uczeń Edezjusza. Praktykował teurgię i był uważany za cudotwórcę, według Eunapiusza potrafił sprawić że posągi bogów poruszały się. Od ok. 351 był nauczycielem i przyjacielem Juliana Apostaty, miał go skłonić do porzucenia chrześcijaństwa i powrotu do dawnej religii grecko-rzymskiej. Przyszłego władcę poznał w Nikomedii lub Efezie. Po wstąpieniu Juliana na tron w 361 został jego doradcą. Zamieszkał na dworze w Konstantynopolu. Prowadził tam dysputy filozoficzne i wraz z Priskosem z Epiru interpretował wróżby. Towarzyszył cesarzowi podczas wyprawy na Persję i był obecny przy jego śmierci. Z umierającym władcą prowadził dyskusję o wzniosłości