De Nelder-Mead-methode is een algoritme voor het bepalen van het minimum van een functie in meerdere variabelen. Ze werd in 1965 ingevoerd door de Britten John Nelder en Roger Mead. De methode zoekt het minimum van een functie van n variabelen door het vergelijken van de functiewaarden in de (n+1) hoekpunten van een algemene simplex. Een simplex is het convex omhulsel van n+1 onafhankelijke punten in de n-dimensionale ruimte; bijvoorbeeld een driehoek in het tweedimensionale vlak of een viervlak in de driedimensionale ruimte. In elke iteratiestap wordt het hoekpunt met de hoogste functiewaarde vervangen door een nieuw punt. De simplex past zich zo aan de vorm van de functie aan, en trekt zich uiteindelijk samen rond het minimum.