Pā − słowo w języku maoryskim używane dawniej dla określenia wioski lub osady, często jednak odnoszące się do ufortyfikowanego, otoczonego palisadą wzgórza z tarasami obronnymi, jak również − ogólnie − do każdych fortyfikacji. Pā znajdowały się głównie na Wyspie Północnej Nowej Zelandii, na północ od jeziora Taupo. Odkryto, sfotografowano i przebadano około 5000 takich miejsc, przy czym kilka z nich stanowi obiekt szczegółowych badań. Nie znaleziono jak dotąd pā z wczesnego okresu kolonizacji, gdy pierwsi polinezyjscy Māori osiedlali się, według archeologów, na brzegach Wyspy Południowej, głównie w miejscu zwanym dziś Wairau Bar pomiędzy rokiem 925 a 1280. Odkrycie Nowej Zelandii legenda przypisuje powszechnie żeglarzowi Kupe, który miał tego dokonać w połowie X wieku. Zapędził się mianowi