Sahaja

Sahadźa (sanskryt सहज, „zrodzony sam z siebie”, „to co wrodzone”, „naturalność”, „spontaniczność”, ang. sahaja) – pojęcie doskonałego duchowo przyrodzonego stanu jednostki w niektórych nurtach filozofii indyjskiej. Jedno z imion hinduistycznego boga Śiwy.

Sahaja

Sahadźa (sanskryt सहज, „zrodzony sam z siebie”, „to co wrodzone”, „naturalność”, „spontaniczność”, ang. sahaja) – pojęcie doskonałego duchowo przyrodzonego stanu jednostki w niektórych nurtach filozofii indyjskiej. Jedno z imion hinduistycznego boga Śiwy.