Czako – rodzaj wysokiej czapy wojskowej używanej od końca XVIII wieku (choć korzenie sięgają dalej) do początków XX wieku w oddziałach frontowych, a jako nakrycie głowy reprezentacyjne w niektórych krajach do dziś. Używają czaka także policje wielu państw. Ma płaskie denko i jest zazwyczaj z daszkiem, czasem zwęża się ku górze. Jest zrobione ze skóry i sukna. Na początku swego istnienia miało około 40 cm. wysokości, a ok. roku 1850 uległo skróceniu. Z czaka wywodzi się francuskie kepi. Nazwę czako noszą także czapki górnicze. Nazwa wywodzi się od węgierskiego csako oznaczającego wysoką czapę wojskową. Zdobione były często kitami, kokardami, pomponami (kulistymi i pędzelkowymi), pióropuszami lub tzw. cierlicami (od ang. Hackle, czyli niewysokimi kitami barwionymi kolorem pąsowym nad dole i