Zybert, Zybracht, Zybart, Zygbert, Zygisbert – męskie imię germańskie, notowane w Polsce po raz pierwszy w 1480 roku w formach Zybart i Zybert. Pierwszym członem imienia jest sig: stsas. sigi, stwniem. sigu — "zwycięstwo" albo germ. sigis. Forma ściągnięta sī < sii powstała bardzo wcześnie na terenach zachodniofrankońskich na skutek zaniku międzywokalicznego -g-. Drugi człon imienia, -bert, wywodzi się z pnia bercht, pochodzącego od germ. berhta — "jasny". Forma -bert, pozbawiona śródgłosowego -h-, jest charakterystyczna dla nazw osobowych przekazywanych przez piśmiennictwo łacińskie, zaś forma -bart jest wynikiem obniżenia e > a. Niektóre możliwe staropolskie zdrobnienia: Zyka, Zyc.