De Chionieten waren een Centraal-Aziatische groep nomadenvolkeren uit de late oudheid. De naam is waarschijnlijk uit het Middelperzische woord Xiyon ("Hun") afgeleid. Deze eerste groep van "Hunnen" verschijnen in de eerste helft van de 4e eeuw in het voormalige Kushana, ongeveer een generatie vóór de komst van de Europese Hunnen, die in 375 de Wolga overschreden. De Chionieten waren met dezen waarschijnlijk niet direct verwant. De etnische samenstelling van de drie "Hun" groepen, die tussen de 4e en 6e eeuw opeenvolgend aan de noordoostelijke grens van het Sassanidenrijk verschenen (Chionieten, Kidarieten, Hephthalieten), is nog steeds onduidelijk.