Agalma (stgr. ’άγαλμα od ’άγαλλειν – zdobić) – określenie stosowane w antyku dla kultowego wizerunku bóstwa lub poświęconego mu daru. Słowem tym w starożytności klasycznej określano obiekt poświęcony bóstwu, dar wotywny, który dzięki wartości materialnej lub artystycznej, miał dodać bóstwu chwały – m. in. przedmioty i naczynia z metalu bądź wypalonej gliny, pinakes, płaskorzeźby itp. wytwory plastyki dużej i małej. Od V wieku p.n.e. słowa tego używano na określenie samej podobizny bóstwa.